قالَ عَلِیٌّ علیه السلام لِرَسولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله: یا رَسولَ اللّه، إنَّکَ لَتُحِبُّ عَقیلاً؟ قالَ: إی وَاللّه ِ إنّی لاَُحِبُّهُ حُبَّینِ: حُبًّا لَهُ، وحُبًّا لِحُبِّ أبی طالِبٍ لَهُ وإنَّ وَلَدَهُ لَمَقتولٌ فی مَحَبَّةِ وَلَدِکَ، فَتَدمَعُ عَلَیهِ عُیونُ المُؤمِنینَ، وتُصَلّی عَلَیهِ المَلائِکَةُ المُقَرَّبون، ثُمَّ بَکى رَسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله حَتّى جَرَت دُموعُهُ عَلى صَدرِهِ، ثُمَّ قالَ : إلَى اللّه ِ أشکو ما تَلقى عِترَتی مِن بَعدی.

على علیه السلام به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد: اى رسول خدا، شما عقیل را دوست دارید؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آرى به خدا، او را به دو سبب دوست دارم، یکى به خاطر خودش و دیگرى به خاطر آن که ابوطالب او را دوست مى داشت. همانا فرزند او، در راه محبّت و دوستى فرزند تو کشته خواهد شد و دیدگان مؤمنان، برایش خواهند گریست و فرشتگان مقرّب، بر او درود مى فرستند؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله سپس چندان گریه کرد که اشکهایش بر سینه اش جارى گشت، آن گاه فرمود: به خدا شِکوه مى کنم از ستمهایى که پس از من به عترتم مى رسد. منبع: (امالی شیخ صدوق)

بسیج جامعه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران فرارسیدن سالروز شهادت سفیرالحسین علیه السلام، جناب مسلم ابن عقیل علیه السلام را تسلیت عرض می نماید.